ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Αναπληρωτής Διευθυντής 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας / Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών / Μετεκπαιδευθείς εις Royal Brompton Hospital / Imperial College University, St Thomas Hospital, London, UK / Μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Αλλεργιολογίας και Kλινικής Ανοσολογίας / Επιστημονικός συνεργάτης του Δ.Θ.Κ.Α.Υγεία

Ιατρείο: Αγίου Τρύφωνος 3 & Γούναρη 41, Άνω Γλυφάδα 

ΑΤΟΠΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΔΑ: ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Η Ατοπική Δερματίτιδα  (ΑΔ) αποτελεί μια συχνή διαταραχή του δέρματος με έκζεμα που αφορά στο 2-20% του γενικού πλξθυσμού. Χαρακτηρίζεται από χρόνια φλεγμονή του δερματος και ξηροδερμία με δυσλειτουργία του επιδερμικού φραγμού. Το κύριο  και πιο ενοχλητικό σύμπτωμα είναι ο κνησμός. Ο μηχανικός τραυματισμός του δέρματος προκαλεί έξαρση της δερματικής φλεγμονής και επιταχύνει τις βλάβες.

Το 80% των ασθενών με ΑΔ εμφανίζουν α υξημένα επίπεδα ολικής IgΕ ορού. Σε αντίθεση με τους ασθενείς  με φυσιολογική IgE και τους μη αλλεργικούς με ενδογενη ΑΔ ασθενείς τα επίπεδα υψηλής IgE είναι συμβατά με σοβαρότερη νόσο, μετάλλλαξη του γονιδίου της φιλαγγρίνης, διαταραχή του δερματικού φραγμού. Η ανάλυση του γονιδιώματος έχει αποκαλύψει τουλάχιστον 19 θέσεις  που εμπλέκονται με Τh2 κυτοκίνες, υποδοχείς της IL1 οικογένειας και πρωτείνες του επιδερμικού φραγμού.

Σήμερα η ΑΔ θεωρείαται διφασική διαταραχή  ως προς τα Τα λεμφοκύτταρα που την ενορχηστρώνουν. Στην οξεία φάση κυριαρχούν τα Th2  (παραγωγή IL4 και IL13)ενώ η στροφή προς Th1 (παραγωγή IFN γ)είναι σήμα χρονιότητας. Πρόσφατες μελέτες υπογραμμίζουν τη σημασία των Th22 (με παραγωγή IL22 κυτοκινών) και λιγότερο Th17 (με παραγωγή IL17 κυτοκινών).

Δύο κύριες πρωτείνες ρυθμίζουν τον δερματικό φραγμό, η φιλαγγρίνη και λορικρίνη. Οι Th2 και  οι Τ22 κυτοκίνες  υποβαθμίζουν την έκφραση τους. Δύ άλλες  παράμετροι είναι η αυτοδραστηριότητα της  IgE  και ο αυξημένος αποικισμός με χρυσίζοντα σταφυλίκοκκο.

Η χορήγηση ενυδατικής αγωγής και παράλληλα οι αναστολείς καλσινευρίνης και τα τοπικά στερεοιδή αποτελούν την κλασσική συμβατική αγωγή αντιμετώπισης της ΑΔ. Παρόλα αυτά οι ασθενείς όπως προκύπτει από τις μελέτες δεν βοηθιούνται όσοθα επιθυμούσαν με αποτέλεσμα να υπάρχει συχνά ανάγξη λήψης συστηματικών στεροειδών ή κυκλοσπορίνης αγωγές οι οποίες προβληματίζουν τον θεράποντα ιατρό αφού η μακροχρόνια χορήγης τους είναι συμβατή με παρενέργειες.

Ως εκ τούτου και εν μέσω της ραγδαίας αύξησης  βιολογικών παραγόντων που δεσμεύουν κυτοκίνες  και χρησιμοποιούνται στις μέρες μας δεν θα μπορούσε να λείψει η ΑΔ από το κάδρο.

Η ντουπιλουμάμπη (dupilumab) δεσμέυει την α υποομάδα του υποδοχέα της IL4 και κατά συνέπεια την έκφραση σημάτων της  IL4 και IL13. Οι μέχρι τώρα μελέτες είναι ιδιαίτερα υποχόμενες αφού φαίνεται να υπάρχει σημαντική βελτίωση ως προς την ένταση του κνησμού και την  ποιότητα ζωής. Α΄λλες θεραπείες που βρίσκονται υπό μελέτη είναι η αντι IL-31, οι αναστολείς φωσφοδιεστεράσης 4, οι ανταγωνιστές των υποδοχέων Η4, οι αναστολείς της JAK (Janus kinase) οικογένειας και οι ανατγωνιστές  της τροπομυοσίνης κινάσης Α.

Σίγουρα το άμεσο μέλλον θα μας φέρει καινούργιες και πιο αποτελεσματικές θεραπείες αφού η έρευνα τόσων ετών ως προς την παθοσφυσιολογία θα οδηγήσει στο κυρίως ζητούμενο την αντιμετώπιση ενός τόσο δυσάρεστου νοσήματος της ΑΔ.

 

Footer logos 1
Footer logos 2
Footer logos 3